Oktober, ik vind dat best een toffe maand.
Behalve de eerste helft, dan loop ik rond gelijk een kip zonder kop en stijf van de stress. Jaarlijks organiseren we een retro koers en zolang die dag niet door is, ben ik zeker niet de gezelligste thuis. Maar eerlijk is eerlijk D-day, 12 oktober 2019, was een dag met mega veel geluksmomenten:
- het regende niet *vreugdesprongetje*;
- mensen lachte, danste, dronken, en koersten *grootstesmileever*;
- niemand viel, niet van zijn fiets noch over zijn voeten *handgeklap*;
- gezegend met onze vrienden en helpende handen *warmhart*.
Oktober dus…
Feest! Onze Wiener viert Werelddierendag. Niet met extra koekjes. Maar, feest als in; ik probeer mijn buishond door de brede pijpen van mijn broek te laten lopen *fail*, of, oooo, die foto met die boterham op een doggie zijn snoet wil ik ook. *Dubbel fail*.
Ik en het lief hebben buikpijn goed gelachen.
Herfst! De kleuren van het landschap, paddestoelen jacht in je eigen tuin en eekhoorntjes spotten die rondhuppelen. Hoe prachtig is dat!
Geur! De chauffage die voor het eerste sinds lang weer opspringt in huis. En de geur van huisgemaakte worteltaart met kaneel. Ik word daar blij van.
Extra slaap! Voor een slaapzjat als mij een zaligheid. En die ene nacht dat ik niet kon slapen en ik ’s morgen in de zetel gewekt werd met de woorden : ‘Ik hou van u wittekop’. Schoner, het kan bijna ni.
Sneller donker! Staat gelijk aan minder werk in de tuin! *hoeray!*. Meer tijd om vrienden te bezoeken in hun hippe koffiebaars en een al even coole boekenwinkel. Za-lig! Iedereen moet in zijn leven zulke vrienden hebben. En kaartspelen, iedere donderdagavond. Vele hartjes voor deze kleine dingetjes.
Opruimen! Samen met het lief maakte ik van het tweede kleinste kamertje in huis een kei knusse bureau voor mij. Jippie! Een eigen plek in huis! Maar waar ik nog het meest van genoot, was van die namiddag toen ik helemaal alleen thuis was. De hemel op aarde.
Onverwachte, amusante en interessante gesprekken bij de kapster, da is kei tof!
Roebels! De 1 maand samenwonende dochter – dit went nooit – maakte me op 2 uurtjes een aantal roebels armer. Maar ik genoot, van het shoppen, het wentelteefje, de markt en vooral van haar gezelschap.
En ook nog! Leer ik de toeristenploeg een nieuw woord: “couveuse coureur”.
Oktober, je was fijn!
Op naar november! *Al hou ik mijn bretellen vast voor ’t lief zijn novembernitis.*
Liefs
B.